uma só flor uma flor delicada
um fragil e pequeno malmequer
se nos for dado pela mulher amada
é um reino de promessas por saber
assim falava assim se lamentava
um homem solitário triste e bom
que um so gesto de afecto desejava
para dar à sua vida um outro tom
para dar à sua vida um outro tom
qd chegar a hora da partida
hão-de trazer as flores, tecer louvores
mas então ele já estará para lá da vida
já nada vai curar as suas dores
no abandono de tds os dias
o solitário homem triste e bom
olha cansado as suas mãos vazias
do amor maior com que sempre sonhou
do amor maior com que sempre sonhou
A single flower, a delicate flower
a fragile and little daisy,
if offered by the loved one,
is a kingdom of unknown promises.
So he spoke, so he sorrowed,
a lonely, sad and good man
who longed for a sign of affection
to give his life some other hue,
to give his life some other hue.
When departure time comes,
flower will come,
eulogies will be delivered,
but by then he will already
be in the afterlife.
Nothing will sooth his grief
in the everyday abandonment.
The lonely, sad and good man,
he looks, weary, at his hands,
empty of the greatest love
he always dreamed of.
The greatest love he always dreamed of.
Ah, kolikokrat zaželim si cveta,
pa če magari bi le regrat bil.
Saj cvet od ženske marsikaj obeta –
a kdo bi cvet mi dal, dokler sem živ.
Ko pa grobar pospravi me na varno,
ko bom v podpritličju ležal vznak,
na grob zneso mi celo cvetličarno –
najlepše je živeti kot mrtvak.
Dokler še tlači te življenja reva,
si uboga para, skratka: prazen nič.
Vrline tvoje pa ves svet opeva,
koj ko uradno si priznan mrlič.
Dokler si živ, te komaj pes oblaja,
a pred mrličem se odkrije vsak.
Zato le ena misel me obhaja:
najlepše je živeti kot mrtvak.
Najlepše je živeti kot mrtvak.
Cvijetak, nježan cvijetak,
krhki, maleni maslačak,
ako ti ga da voljena,
postane kraljevstvo neznanih obećanja.
Tako je pričao, tako tugovao,
čovjek tužan, usamljen, dobar,
što tražio je malen znak pažnje
da životu mu boju podari.
Da životu mu boju podari.
Kad vrijeme za odlazak stigne,
bit će cvijeća, i svi će mu odati poštu.
No on će tad odavno biti za nama,
i ništa neće smanjit njemu bol
samoće svakog dana.
Čovjek tužan, usamljen, dobar,
gleda svoje umorne ruke,
prazne bez najveće ljubavi
o kojoj je snio.
Bez ljubavi o kojoj je snio.
credits
from My World is Upside Down,
released May 21, 2019
Lyrics: Frane Milčinski - Ježek
Lyrics adaptation, Music & Vocal: Teresa Salgueiro
Bass guitar: Rui Lobato
Double bass: Óscar Torres
Guitar: Graciano Caldeira
Accordion: Carisa Marcelino
Recorded in 2013 at Studio Cidadela des Artes in Lisbon, Portugal
Mixed by Cidadela des Artes
Prilagodba originala na portugalski: Teresa Salgueiro
Prilagodba na hrvatski: Marko Pogačar, Oliver Sertić
On this harmonically rich LP, the Scottish singer-songwriter contrasts gorgeous soprano harmonies with strident folk-rock instrumentation. Bandcamp New & Notable Jul 26, 2023
“Where Do You See Yourself” is an exploration of sound, blending electronic elements with infectious grooves and mesmerizing textures. Bandcamp New & Notable Jul 3, 2023
A soundtrack to a film that is both historical and autobiographical, Yang’s music here finds graceful beauty in slowly unfolding melodies. Bandcamp New & Notable Jun 4, 2023
With features that include Nels Cline and The Residents, this album from polyhedren is a cinematic trip through global music. Bandcamp New & Notable May 1, 2022
